Yıllar önceydi bir Anadolu kasabasından geçerken bir evin bahçe duvarında okumuştum bu sözü “ya umutlarda biterse…” Anadolu coğrafyasında hangi genç aşığın gönlünü kaptırdığa kıza askere giderken ki son çırpınışıydı, son sözüydü belki de.. Yanında başka yazılar da var mıydı bilmiyorum ama bu sözü hiç unutmadım.Belki yazan kişi bir şarkı sözünden almıştı, belki de bir şiirden, belki de bir filmden.
Cevabı alınmak için sorulmuş bir sorudan fazlasıydı bu cümle.Cevabı içinde gizli olan.Herkesin bildiği ama söylemek istemediği bir cevabı olan.Sonuna ulaşılmak üzere olan bir yolculuğun, sonundaki istifhamdı.Yani sona geldiğinin resmiydi.Daha ilerisi olmayan duruma, son haddeye ulaşmıştı.Umutta da kaybolmuşsa daha ilerisi ne olmalıydı ki.
Daha ilerisi ya bir başlangıç, bir diriliş ve belki de yeni umutlar.Yada kayboluş, siliniş, nafile yok olma çabaları.Ama yok olamazsın ki, olmamalısın ki.Umutlar bitmez ta ki son nefeste dahi başka bir dünyaya atılan ilk adım varsa.Ama illa da tükeniyor denirse de tükenen her umut yerini yeni düşlere, yeni hülyalara bırakır.Belki farklı alanlara yöneltir ama yalnız koymaz adamı.Mesela aşktan tam umut sönmek üzereyken başka bir meşgalede bulur insan kendini.Farkına bile vardırmazken hayat yitip giden şeylerin,gerçek umudun bitişini de fark ettirmez.Çarpık duygularla beslenen ruhların son çırpınışlarının adıysa şayet “umut”, bitmesinde da sakınca yoktur ayrıca.
Umudun bittiği yer sondur lakin her defasında dünyanın sonu gördüğümüz durumların aslında hiç de öyle olmadığı tezini yıllar sonra anımsamak bile zor geliyorken ‘son’ denen şey de bir yalandan ibarettir.Her defasında son sandığımız şeyin aslında kitabın ortası olduğunu bile bile ayracı oradan alıp sayfaları karıştırmak manasızdır. Bitmişliğin edebiyatını yaparken aslında biz de biliriz ki bu ne ilk, ne de son bitiştir ..
Kaç defa bu kelimeler boğazımızda kalmıştır, kaç defa bu durumu yaşamışızdır.Belki de bu cümlelerde aynı cümlelerdir öncekilerle.Kelimelerin bile yerleri değişmemişken, söyleyiş tarzı bile yıllar öncekiyle aynıyken zamirlerin farklı olmasının ne önemi var.”Ben” zamiri yerinde dururken “o” zamirine yüklenen anlamın bir kez daha farklılaşması neyi değiştirir.Müziği değişmemişken sözler değişse ne anlam ifade eder ki…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder